دامنه اختیارات مدیر ساختمان و تصمیم گیری در مورد هزینه ها

ست در مجتمع‌های مسی و زندگی تنگاتنگ با دیگر شهروندان و بسیاری دلایل دیگر از عواملی به شمار می‌روند که بر توسعه آپارتمان نشینی تاثیر مستقیم می‌گذارند. زندگی در آپارتمان ها و مجتمع ها به این سبک و به هر یک از این دلایل، ادبیات و فرهنگ خاصی می‌طلبد که عدم آشنایی و رعایت آنها موجب بروز کدورت‌ها و اختلاف‌های فراوان بین ساکنین می‌گردد. البته یکی از علت‌های بروز این اختلاف‌ها، ناآشنایی برخی از ساکنین با حقوق و تکالیفشان است.

دامنه اختیارات مدیریت ساختمان

اختیارات مدیر آپارتمان به مواردی مانند تعمیرات ساختمان، اداره و استخدام سرایدار خلاصه می‌شود. در بعضی موارد، مدیر آپارتمان باید از مجمع عمومی مالکان آپارتمان کسب اجازه کند. یکی از این موارد افزایش شارژ برای هزینه‌های ساختمان است که در این مورد، وی نمی‌تواند بدون اجازه مجمع عمومی مالکان آپارتمان، مبالغ شارژ را افزایش دهد. همچنین در صورتی که مدیر آپارتمان بخواهد در ساختمان تغییراتی ایجاد کند، بدون اجازه مجمع عمومی مالکان آپارتمان قادر به این اقدام نخواهد بود.

تصمیم گیری های مدیریت ساختمان در هزینه های مشترک

در صورتی که مالکان روشی را برای تعیین سهم واحد ها مشخص نکنند، سهم هر واحد به روش های مختلفی محاسبه می‌ شود. طبق قانون برای آن بخش از هزینه‌‌‌ ها که با مساحت واحد مرتبط است، مثل هزینه آب یا گاز، بر اساس نسبت مساحت زیر بنای اختصاصی نسبت به متراژ تعیین می گردند. از جنبه دیگر قضیه اگر نگاه کنیم، هزینه ‌هایی وجود دارند که به مساحت واحد ارتباطی نخواهند داشت، برای مثال آسانسور یا سرایدارکه در این موارد مبلغ مورد نظر به صورت مساوی بین واحدها تقسیم خواهد شد. در این مورد لازم است این نکته را در نظر داشته باشید که اگر ملک در اختیار مستاجر باشد، بخشی از هزینه ‌ها برعهده‌ ی مالکان است و بخش دیگری بر عهده مستاجرین خواهد بود.

روش محاسبه شارژ وقتی در ساختمان روشی تعیین نشده باشد

اگر همان طور که در قسمت بالا اشاره گردید، در ساختمان روش خاصی برای محاسبه شارژ تعریف نشده باشد، در این صورت باید طبق قانون، سهم هر یک از مالکین یا استفاده‌ کنند گان از هزینه ‌های مشترک، به صورت زیر خواهد بود:

آب، گاز، ایزوگام پشت ‌بام و سایر هزینه هایی که با مساحت زیربنا ارتباط دارد با این روش محاسبه می ‌گردد؛ نسبت مساحت قسمت اختصاصی به مجموع مساحت قسمت ‌های اختصاصی تمام ساختمان ( به عبارتی نسبت به متراژ ) و سایر مخارج که ارتباطی به میزان مساحت و زیر بنا ندارد و بین همه ساکنین مشترک می باشد از قبیل: هزینه‌ های مربوط به سرایدار، نگهبان، متصدی آسانسور، هزینه ی نگه داری تأسیسات، باغبان، تزئینات قسمت ‌های مشترک و غیره به طور مساوی بین مالکین یا استفاده ‌کنند گان تقسیم می ‌شود. در صورتیکه در ساختمانی مدیر نرم افزار مدیریت ساختمان را نصب و راه اندازی نماید، در این صورت تمامی واحد ها نیز تعریف می شود و مدیر می تواند با استفاده از نرم افزار ساختمان هزینه ها را محاسبه نماید و تمامی ساکنین را در جریان بگذارد و مشکلات ساختمان و ساکنین را به حداقل برساند.